Tekens weer ervaren, momenten van spijt,
die knagende gevoelens van het waarom.
Vele lopen door de straten verborgen is het leed,
niet zichtbaar aan de oppervlakte waant zich een gevoel, zomaar opeens dan sta je stil.
Dagelijkse gewoonte doorbroken, een geluid, iets in je zicht, je smaak of de situatie,
opeens dan sta je weer, daar waar je niet meer wilde zijn.
Een gevoel van onbehagen, een gedachte aan toen,
je vraagt je af waarom ik, telkens weer die momenten te moeten herleven.
je geschiedenis als beelden in de tuin.
Walt's Hoekje 