Deel 5
Hallo dagboek, tjonge wat heb ik toch een leuk leven. Wij, Snap, Snoep en ik gingen weer in het hondenhok op wielen. Er stond wel van alles in. Dus het was goed opletten. Niet voor mij, maar Snoep die rijd tegenwoordig vaak. Dus de boel ging steeds schuiven. Ben maar rechtop gaan zitten kon ik lekker genieten van het uitzicht. Snap, die raakt vaak een beetje achterop, moet hem ook vaker weer bij ons halen. Je ziet dat zijn 2 pootjes moeite hebben om vooruit te gaan. Gebruik ze dan ook alle vier, maar dat ziet er natuurlijk ook best wel raar uit. Maar goed hij rijd af en toe nog naar opa en oma, dat vind meneer wel leuk en ik mag natuurlijk mee. Oma zegt dan heb je niks lekkers voor Keet Kees? En dan ga ik bij opa zijn stoel zitten, braaf wachten. En ja hoor een grote bonk van een kluif. Ik probeer altijd rustiger te eten, maar wij Labradors houden nu eenmaal van food!
Ik had al snel door dat wij naar de hei gingen, te minste dat dacht ik. Maar bij de laatste rotonde linksaf.
En toen gingen wij linksaf, ohhhh, echt, wow wij gaan shoppen. Ben gek op shoppen. Overal lekkere snuffels en speeltjes. En er is altijd wel een kind dat lief naar je kijkt en lekker even met je wil kroelen.
Wat hebben ze hier een boel spullen, konijnen, cavia’s en heel veel jonge hondjes die voor de eerste keer mee mogen winkelen. Hè, waarom kijken jullie nu naar kleedjes en riemen? Die heb ik toch al! Zoek maar wat uit zegt Snap, iets lekkers en voor Rika. A natuurlijk Rika. Ik was haar al weer vergeten. Of geblokt!
Maar lekker, tjonge wat een keuze hebben ze hier, neem ik die, nee toch die.. oh die had ik altijd als pup. En deze ja deze, mag ik deze? Nee, zegt Snap….Snooeeep…even lief kijken. Hoppa gelukt, in de kar. Snap.. mag ik deze… ja dat mag wel, is gezond. Hehe, stelletje sukkels, nu heb ik dubbel.
Dus een hele kar vol, dekjes, speelgoed, lekkers, Snoep ging helemaal los. Ook nam Snoep een leuke toy voor in het water erbij, das zo gaaf, plons en halen. En nog 60 keer, KaaaPot bent ik daarna.
En Snap, die deed eens voor een keer wat ik wilde, zakje lekkers en gewoon eens leuk mee gaan kijken bij de kwarteltjes. Snif snuf, kom Snap, die meneer daar staat te demonstreren, ik ruik worst! Een ruk aan de riem. Hallo meneer hier beneden! Ja, loop dan ook mee Snap. Hij zei wel Au, vond hem best een beetje zielig.
Bij de kassa, het was druk ik wil niet wachten, maar een snoepje deed wonderen, krijg jij een zusje zei de meneer. Ja… geef dat snoepje nu maar. Weer een puppy pakketje, dat kind is er nog steeds niet en nu al stront verwend. Al met al een super leuke day trip, tevreden ging ik achterin liggen.
Ik had Snoep er al wel mee zien slepen, een grote aap. Die ga ik straks gewoon effe weg grissen, ze is er toch nog niet. Maar Snap, hoe hij het ook steeds doet of mijn gedachten kan lezen ofzo had nog voor ik er erg in had um al weer hoog gelegd.
Nou dagboek, ik ga weer effe tukken. Want ik word gek van dat tijdsverschil, ze hongeren mij al een hele tijd uit. Niet te doen zeg.