Tweesprong

Dan sta je bij een tweesprong.

Je kijkt wat onwennig achterom,

Daar was het wat je rust bracht,

Links de weg van doorgaan of rechts een nieuwe start.

De kracht van keuzes maken

Daar sta je dan, je hebt gekozen. Met deze keuze treed er weer een nieuw proces inwerking. Die van handelen, zodra je eigenaar bent geworden voelt de keuze als de juiste beslissing. Vaak achteraf krijg je hiervan pas het inzicht, dit was de juiste. Maar evengoed, als deze niet juist was, het signaal ‘ Maar als ik het niet had gedaan, had ik het nooit geweten.’ Mooi hè hoe wij onze eigen hersentjes kunnen laten draaien als een blad aan de boom. Een ABC en Dtje.

De eerste stappen zijn het moeilijkst, soms dwingt een situatie dat je een keuze ‘moet’ maken. Je staat natuurlijk niet te trappelen, je gaat in weerstand. Pas als je je regie hebt terug gevonden, aanvaart je ook weer de keuze, zelfs als andere deze met een duwtje in de rug, hebben ingezet. Wij noemen het voor het gemak doel bewust en onbekwaam. Het grote onbekende lonkt voor iedereen, toch vele houden het veilig bij hun oude zekerheden en gedrag. Is het ene goed of juist fout? Dat is natuurlijk een zeer persoonlijke keuze, die een ander heeft gemaakt. Mag je daarover oordelen, immers het waren jouw keuzes toch niet?

Neem nu mijn keuze om dit stuk te tikken, ik weet dat ik deze maak voor mijzelf. Het geeft inzicht, ik ben mij daarnaast ook bewust dat er ook reacties op kunnen komen. Moet je alles moeten willen delen en is dit dan de uitgestrekte weg die je bewandeld! Soms zijn er van die keuzes, daar denk je niet altijd over na, dat gaat vanzelf. Lade open, pakken wat je nodig hebt en weer dicht. Zo werkt het ook in je geest. Ergens is het opgeslagen, maar in mijn geval, kan ik het vaak niet meer terug vinden. Ja, dagen later op een gek moment en andere situatie, komt het antwoord naar boven. Dan zeg ik bijvoorbeeld: het was Gijs, die Luuk zijn blauw geel gestreepte shirt vies maakte. De persoon die naast mij zit, was niet bij het moment dat de lade open moest gaan en niet bij het moment dat deze herinnering gemaakt werd. Maar ik moest het wel uitspreken, zo houd ik alles een soort van vast.

Elke dag, ieder moment sta je voor een keuze, wie bepaald dan je keuze? Wie is je raadgever? Er gaat aan je keuze al een heleboel vooraf, ervaringen worden gewogen, wat denkt de buitenwacht. Je maakt steeds kleine reisjes in je ervaringen en gedragingen, tot je echt durft te kiezen. Eigenlijk is het gewoon je instinct dat spreekt, vechten of vluchten.

Ik moet nu ook net zoals jullie keuzes maken, waarvan ik nog niet kan zien of deze effect gaan hebben op een langere periode. De weg is geopend, maar de keuze om deze stap te nemen vraagt antwoorden die ik nog niet heb gevonden. Kleine stapjes dan maar, vertrouwen erin hebben dat de keuze soms ook gewoon inhoud een stapje terug te moeten zetten. Hoe gek is het dan dat automatisch dit inhoud een keuze als verlies wordt gezien?

We maken continu keuzes, maar die keuzes zijn nooit voor de volle 100% gemaakt. Voor je het weet is er namelijk weer iets anders, wat nog beter schijnt te werken. We zijn dus zelden met ons volle verstand keuzes aan het maken.

Hoe goed ben jij in keuzes maken?

Slaan de twijfels bij jou ook toe als je een belangrijke beslissing moet nemen? Of houd je je hoofd koel en vertrouw je op je intuïtie en een goede afloop? Grip krijgen op je eigen gedachten, kan zomaar eens de sleutel zijn tot meer ontspanning, plezier en energie in jouw leven!

Een keuze maken op zich is niet zozeer moeilijk. Als jij niet kiest, dan is dat ook een keuze. Vaak gaat een mogelijkheid dan aan je voorbij en dat is zonde. Wat wel lastig is, is om keuzes te maken die goed voor je zijn.

Als ik een keuze moet maken, dan voelt dat altijd een beetje alsof ik voor een kruispunt sta en moet beslissen welke kant ik op moet. Als je op een kruispunt staat, wat is dan de doorslaggevende factor die bepaalt welke weg je moet nemen? Je bestemming vinden in het onbekende. Misschien helpt het als je kunt bedenken waar je heen wilt, hoe je bestemming eruit gaat zien en dan welke keuze daarbij past. Als jij niet weet waar je heen wilt, dan maak het niet uit wat je kiest, het antwoord komt vanzelf.

Neem zelf de verantwoordelijkheid over je keuzes en kies dus altijd zelf, zo behoud je de regie en kom je niet ongemerkt in een slachtofferrol vast te zitten. Of ik dat ook kan, natuurlijk niet, ik heb zo ook mijn angsten, maar weet ook dat vlak voordat ik de keuze moet maken altijd nog een klein padje vind die ik kan nemen of kies er te blijven staan. Eens rond te kijken en te genieten van het moment. Das een hele bewuste keuze, echt waar!